by
Przez lata produkcji akumulatorów kwasowo-ołowiowych, w paście do akumulatorów stosowano wiele dodatków. Dodatki te pomogły utrzymać gęstość płyty i charakterystykę przepływu. Niektóre dodatki są używane jako środek spęczniający, podczas gdy inne mogą nie być używane w paście akumulatorowej.
W przemyśle akumulatorów kwasowo-ołowiowych, powszechnym procesem było mieszanie proszku tlenku ołowiu z kwasem siarkowym. Kwas siarkowy rozpuszcza sproszkowany tlenek ołowiu i przekształca go w siarczan ołowiu. Kiedy ogniwo jest rozładowywane, siarczan ołowiu zmienia się z powrotem w dwutlenek ołowiu. Proces ten jest czasochłonny, a rezultatem może być nieakceptowalnie uformowana płyta.
Akumulatory kwasowo-ołowiowe mają zwiększone możliwości gęstości energii poprzez zastąpienie lżejszych materiałów obudowy materiałami konwencjonalnymi. Aby produkować tlenki ołowiu nadające się do akumulatorów, przemysł akumulatorów kwasowo-ołowiowych musiał opracować nowe procesy mieszania past i procedury utwardzania. Ale wytwarzanie tlenków ołowiu klasy akumulatorowej jest czasochłonne i kosztowne. Niniejszy wynalazek dostarcza proces wytwarzania płyty akumulatorowej, który wykorzystuje polimer i sadzę do wytwarzania past tlenku ołowiu klasy akumulatorowej o niższej zawartości tlenków ołowiu i mniejszym skurczu podczas cykli akumulatora. Niniejszy wynalazek dostarcza również proces wytwarzania płyt akumulatorowych, który ułatwia redukcję Pb2+ do Pb podczas cykli akumulatora.
Przemysł akumulatorów kwasowo-ołowiowych od wielu lat stosuje kwas siarkowy jako bazę dla swoich past akumulatorowych. Kwas siarkowy rozpuszcza proszek ołowiu w elektrolicie i tworzy związki podczas procesu utwardzania. Ważne jest, aby pasta miała dobrą powierzchnię. Musi też mieć dobrą grubość. Dzieje się tak dlatego, że podczas rozładowywania akumulatora materiał aktywny jest z niego odprowadzany. Jeśli materiał aktywny odpadnie od płytki, może nie zostać wykorzystany, co może skrócić żywotność baterii.
Niniejszy wynalazek wykorzystuje ekspander do zapewnienia ołowianej masy aktywnej o dużej powierzchni na ujemnej powierzchni kolektora akumulatora. Ekspander umożliwia stabilność negatywnej masy aktywnej podczas cykli akumulatora. Zapewnia wysoką porowatość dla tlenku ołowiu i sproszkowanych siarczanów w ujemnej masie czynnej. Ujemna masa czynna jest następnie montowana z dodatnią płytą akumulatora, tworząc zielony akumulator.
Ujemna masa czynna jest utwardzana do postaci ołowiu gąbczastego pod wpływem ekspandera. Po utwardzeniu część związanej wody może być usunięta przez obróbkę próżniową. Pozostała cząsteczka wody pozostaje w cząsteczkach 4BS, które są amorficzne i krystaliczne. Ilość wody pozostającej w cząstkach 4BS jest zależna od gęstości półzawiesiny. Im większa zawartość H2O, tym łatwiejsze jest pozostawienie kryształów 4BS w obróbce próżniowej.
Oprócz ekspandera, pasta z zastrzeżenia 1 zawiera również włóknisty polifluoroetylen. Celuloza we włóknistym polifluoroetylenie stanowi spoiwo.
Pasta z twierdzenia 1 zawiera ponadto nadtlenek wodoru. Jest to opcjonalny dodatek. Nadtlenek wodoru pomaga w całkowitym utlenieniu wolnego ołowiu w paście i zmniejsza niepożądaną strukturę krystaliczną. Skraca również cykl utwardzania/suszenia.
Podobne tematy
